ΕΞΩΔΙΚΟ ΠΡΟΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ

ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΠΙΕΣΗ ΑΠΟ ΔΙΚΗΓΌΡΟ....ΔΕΝ ΔΙΑΦΗΜΊΖΩ ΚΑΝΈΝΑ ....ΑΠΛΆ ΕΝΗΜΕΡΏΝΩ!!!!


 

 Το  εξώδικο  που  έστειλε  η  δικηγόρος  Μαρία   Εξαρχουλάκου, το  υπογράφουμε

οσο  το  δυνατόν  περισσότερα  άτομα  με  ονομ/νυμο,και  αριθμό  ταυτότητας  όπως 

είναι  στο  τέλος  του  κειμένου  και  το  συντομότερο  το  δίνουμε  για  επίδοση.

Έχουμε  πόλεμο ,δεν  μπορούμε  να  καθυστερούμε  άλλο.

Απο: Maria Exarchoulakou <mariaexarchoula@yahoo.gr>


Θεμα: ΕΞΩΔΙΚΟ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΡΧΗΣ

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Των Ελλήνων πολιτών με δικαίωμα ψήφου και

Των λοιπών νομικών και φυσικών προσώπων που υπογράφουν την παρούσα.

ΠΡΟΣ

1.  Τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, κάτοικο Αθηνών,
οδός Βασιλέως Γεωργίου Β΄2, Προεδρικό Μέγαρο.

2.  Τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, Λουκά Παπαδήμο, κάτοικο Αθηνών, Ηρώδου Αττικού 19
Μέγαρο Μαξίμου.

3. Τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππο Πετσάλνικο, κάτοικο Αθηνών, Πλατεία Συντάγματος Μέγαρο Βουλής.

4. Τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Παπαδήμου, Υπουργό Οικονομικών και Μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλη Βενιζέλο, κάτοικο Αθηνών, οδός Κ. Σερβίας, αρ. 10.

5. Τον Υπουργό Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, Μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, και πρώην Υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, κάτοικο Αθηνών, οδός Αμαλιάδος αρ. 17 ΤΚ 11523.

6. Τους υπολοίπους Υπουργούς της Κυβέρνησης Παπαδήμου, μέσω του Γραμματέα του Υπουργείου Συμβουλίου, Σωτήρη Λύτρα, οδός Ηρώδου Αττικού αρ. 19
Μέγαρο Μαξίμου.

7. Τον πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδας και Πρόεδρο του Κόμματος και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ, Γιώργο Παπανδρέου, κάτοικο Αθηνών, οδός Ιπποκράτους αρ. 22.

8. Τον πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Βουλευτή και Μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, Κώστα Καραμανλή, κάτοικο Καλλιθέας, Λεωφόρος Συγγρού αρ. 340.

9. Τον Πρόεδρο του Κόμματος και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά κάτοικο Καλλιθέας, Λεωφόρος Συγγρού αρ. 340.

10. Τον Πρόεδρο του Κόμματος και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, Γιώργο Καρατζαφέρη, κάτοικο Αθηνών, οδός Καλλιρρόης 52, 11745 Αθήνα 7.

11. Τους υπολοίπους πλην των ανωτέρω υπό 3, 4, 5, 6 και 7, Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, μέσω του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππου Πετσάλνικου.

12. Τους υπολοίπους Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, πλην των 8 και 9, υπό  μέσω του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππου Πετσάλνικου.

13. Τους Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, πέραν του Προέδρου αυτού, μέσω του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππου Πετσάλνικου

14. Τους Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος μέσω του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππου Πετσάλνικου

15. Τους Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μέσω του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππου Πετσάλνικου

16. Τους Ανεξάρτητους Βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων μέσω του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππου Πετσάλνικου.

17. Τους Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος της Δημοκρατικής Συμμαχίας μέσω της Προέδρου του Θεοδώρας Μπακογιάννη – Μητσοτάκη.

18. Τους Έλληνες Ευρωβουλευτές, μέσω του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Martin Shultz, κατοίκου Στρασβούργου Γαλλίας, ΚτίριοLouise Weiss.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΟΜΙΜΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

1. Προς το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργο Προβόπουλο, οδός Ελευθερίου Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) 21 ΑΘΗΝΑ 102 50 

2. Προς τον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Φωκίωνα Γεωργακόπουλο,  κάτοικο Αθηνών, οδός Ακαδημίας αρ. 68 & Χ. ΤρικούπηT.K. 10678

3. Προς τον Γενικό Διευθυντή του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), κάτοικο Αθηνών, οδός Ομήρου 8, Αθήνα 105 64

4. Προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Ανδρέα Γεωργίου, κάτοικο Πειραιώς, οδός Πειραιώς 46 και Επονιτών, 185 10 Πειραιάς.

5. Προς τον Πρόεδρο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, Ιωάννη Κουκιάδη, κάτοικο Αθηνών, οδός Κολοκοτρώνη 1 & Σταδίου, ΤΚ 105 62 Αθήνα

6. Προς τον Πρόεδρο του ΔΣ του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, Δημήτρη Δασκαλόπουλο, οδός, Ξενοφώντος 5  Τ.Κ. 105 57 Αθήνα

7. Προς το Γενικό Γραμματέα της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, Χρήστο Γκόρτσο, κάτοικο Αθηνών, Αμερικής 21Α, 106 72 Αθήνα

8. Προς την Πρόεδρο του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, Ελένη Δ. Δενδρινού-Λουρή (Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος), κάτοικο Αθηνών, οδός Αμερικής αρ. 6.

9. Προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman van Rompuay, κάτοικο Βρυξελλών Βελγίου, Rue de la Loi 175, ΤΚ Β-1048

10. Προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jose Manuel Barroso, κάτοικο Βρυξελλών Βελγίου, ΤΚ Β-1049

11. Προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Martin Shultz, κάτοικο Στρασβούργου Γαλλίας, Κτίριο Louise Weiss

12. Προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, κάτοικο Φραγκφούρτης Γερμανίας, Kaiserstrasse 29 D-60311

13. Προς τον Πρόεδρο του Eurogroup, Πρωθυπουργό Υπουργό Εσωτερικών και Οικονομικών του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, JeanClaude Juncker, κατοίκου της Πόλης του Λουξεμβούργου, Κτίριο Υπουργείου Οικονομικών, 3, rue de la Congrégation, L–1352.

14. Προς την Πρόεδρο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Christine Lagarde, κάτοικο Ουάσιγκτον ΗΠΑ, 700 19th Street, N.W., Washington, D.C. 20431.

15. Προς την Καγκελάριο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Angela Merkel, κάτοικο Βερολίνου, Willy-Brandt-Straße 1 10557 Berlin.

16. Προς τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Nicola Sarkozy, κάτοικο Παρισίου, Προέδρικο Μέγαρο, Ηλύσια Πεδία.

17. Προς τους Ηγέτες της «Ομάδας 20 Υπουργών Οικονομικών και Διοικητών Κεντρικών Τραπεζών» (Group of Twenty Finance Ministers andCentral Bank Governors) ευρύτερα γνωστούς ως «G20», μέσω του Προέδρου τους και Προέδρου του Μεξικού, Felipe Calderon, κάτοικο Μεξικού, Προεδρικό Μέγαρο, Los Pinos, Δάσος του  Chapultepec, Μέξικο Σίτυ.

18. Προς τους Ιδιώτες Κατόχους Ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου, μέσω του φερόμενου ως εκπροσώπου τους, Διευθύνοντος Συμβούλου τουΔιεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), Charles Dalara, κατοίκου Ουάσιγκτον, 1333 H St NW Suite 800E, Washington, DC 20005-4770

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥΣ

1. Προς την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας μέσω του Προέδρου της, Παναγιώτη Πικραμένου, κατοίκου Αθηνών, Πανεπιστημίου 47-49, T.K. 10564.

2. Προς την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μέσω της Προέδρου της, Ρένας Ασημακοπούλου Θέμιδος Μέλαθρον, κατοίκου Αθηνών, Λ. Αλεξάνδρας 121, ΤΚ 11522.

3. Προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε

3. Προς την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μέσω του Προέδρου της, Ιωάννη Καραβοκύρη, κατοίκου Αθηνών, Τσόχα & Βουρνάζου 4 Τ.Κ. 101 68

4. Προς τους λοιπούς εκπροσώπους της Δικαστικής Εξουσίας, μέσω του Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χαράλαμπου Αθανασίου (Πρώην Σχολή Ευελπίδων, Κτίριο 6 Γραφείο 210)  του Προέδρου της Ενώσεως Εισαγγελέων Ελλάδος, Παναγιώτη Μπρακουμάτσου (Κτίριο 16, Γραφείο 204 Πρώην Σχολή Ευελπίδων) και του Προέδρου της Ενώσεως Διοικητικών Δικαστών, Γεωργίου Φαλτσέτου (Λουίζης Ριανκούρ 85, Τ.Κ. 11524).

5. Προς την Ηγεσία, τους ανώτατους, ανώτερους και κατώτερους αξιωματικούς και τα στελέχη και οπλίτες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεωνμέσω του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μιχάλη Κωσταράκου, Γραφείο ΓΕΕΘΑ, Πεντάγωνο, Μεσογείων 227-231, Χολαργός Τ.Κ. 15561.

6. Προς την Ηγεσία, τους αξιωματικούς και τους αστυνομικούς υπαλλήλους της Ελληνικής Αστυνομίας μέσω του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., Αντιστράτηγου Νικολάου Παναγόπουλου.

7. Προς την Ηγεσία και τα στελέχη του Πυροσβεστικού Σώματος, μέσω του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος, Αντιστράτηγου Παναγιώτη Μπονάτσου, κατοίκου Αθηνών, οδός Μουρούζη αρ. 4.

8. Προς την Ηγεσία και τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος μέσω του Αρχηγού του Λιμενικού Σώματος Αντιναύαρχου Λ.Σ. Κωνσταντίνου ΣΟΥΛΗ(Σ), Ακτή Βασιλειάδη Πειραιάς ΤΚ 185 10

9. Προς τους Πρέσβεις και Προξένους της Ελλάδας στο Εξωτερικό μέσω του Υπουργού Εξωτερικών Σταύρου Δήμα, κατοίκου Αθηνών, οδός Βασ. Σοφίας αρ. 1 106 71.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΠΙΚΛΗΣΗ

1. Προς τους Πρυτάνεις, Κοσμήτορες και Προέδρους και το Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό των 24 Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, μέσω της Γραμματέως της Συνόδου Πρυτάνεων, Λιλιάνας Νικολετοπούλου, οδός Πανεπιστημίου αρ. 30, 106 79 Αθήνα

2. Προς τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο μέσω του Προέδρου της Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου. Ι. Γενναδίου 14, 115 21 Αθήναι.

3. Προς τις Διοικήσεις όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, μέσω της Γενικής Γραμματέως Κοινωνικών Ασφαλίσεων Αθηνά Δρέττα, οδός Σταδίου, αρ. 10, ΤΚ 10110 Αθήνα

4. Προς τα Επιμελητήρια της Χώρας μέσω του Προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων, Γιώργου Κασιμάτη, κατοίκου Αθηνών, οδόςΑκαδημίας αρ. 6, ΤΚ 106 71 Αθήνα

5. Προς τον Πρόεδρο της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων και Πρόεδρο του ΔΣ Αθηνών,  Γιάννη Αδαμόπουλου, κατοίκου Αθηνών, οδός Ακαδημίας αρ. 60

6. Προς τον Πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος και Πρόεδρο του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών, Πειραιώς, Αιγαίου και Δωδεκανήσου κ. Κωνσταντίνο Βλαχάκη,

7. Προς τον Πρόεδρο του Συλλόγου Δικαστικών Επιμελητών κ. Γεωργίου Μήτση.

8. Προς όλα τα μέλη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος μέσω του Προέδρου του,  Σπιρτζή Παναγιώτη, Νίκης 4, 10248 Αθήνα

9. Προς όλα τα Μέλη των Ιατρικών Συλλόγων της Χώρας μέσω του Προέδρου του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Μανώλη Καλοκαιρινού, κατοίκου Αθηνών, Πλουτάρχου 3 , Αθήνα 10675. 

10. Προς τα μέλη των Φαρμακευτικών Συλλόγων της Χώρας μέσω του Προέδρου του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, οδός Πειραιώς 134 & Αγαθημέρου, ΤΚ 11854, Αθήνα

11. Προς τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), Πατησίων 69 & Αινιάνος 2, 10434 Αθήνα

12. Προς την Ανώτατη Διοίκηση Ένωσης Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ), οδός Ψύλλα 2 & Φιλελλήνων 105 57, Αθήνα

13. Προς το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και τις Ενώσεις, Συλλόγους και Περιφέρειες Αποδήμων Ελλήνων και Ομογενών σε ολόκληρο τον Κόσμο, μέσω  του Προέδρου του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, κ. Στέφανο Ταμβάκη, οδός Μαρίας Κάλλας αρ. 23
54655, Θεσσαλονίκη

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Προς το Γενικό Γραμματέα, Ban Ki Moon, και την Ολομέλεια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στην έδρα του Οργανισμού στην Πολιτεία της Νέα Υόρκης των ΗΠΑ, 1st Avenue, East River, New York City.

Προς το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Γραφείο Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights(OHCHR), Navanethem Pillay, κατοίκου Γενεύης Ελβετίας, Palais des Nations, CH-1211.

Προς τους διαπιστευμένους στην Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου Ελλάδας, οδός Ακαδημίας αρ. 23, 106 71 Αθήνα.

Προς τα Πρακτορεία Ειδήσεων Reuters, Associated Press, Bloomberg, και τους τηλεοπτικούς σταθμούς CNN, CNBC, NBC, ABC, BBC, ZDF,RTL, TF1, RAI, TVE, Al Jazeera, και Russia Today.

Προς το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, Τσόχα 36, 11521 Αθήνα.

Προς τον Πρόεδρο και τα Μέλη της ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, Ακαδημίας 20, Αθήνα, 10671

Προς τον Πρόεδρο και τα Μέλη της ΕΝΩΣΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ Μουρούζη 14 106 74 ΑΘΗΝΑ

Προς τον Πρόεδρο και τα Μέλη ΕΝΩΣΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ, Βησσαρίωνος αρ. 4, 10672, Αθήνα.

Προς την ΕΡΤ ΑΕ, Λεωφόρος Μεσογείων 432, ΤΚ 153-42, Αγία Παρασκευή

Προς τους Τηλεοπτικούς Σταθμούς Εθνικής Εμβέλειας μέσω της κοινής εταιρείας DIGEA AE Μιχαλακοπούλου 184, 115 27 Αθήνα

Προς όλους τους ελληνικούς Τηλεοπτικούς Σταθμούς Τοπικής και Περιφερειακής Εμβέλειας.

Προς τον Πρόεδρο και τα μέλη της Πανελλήνιας  Ένωσης Ιδιοκτητών Ραδιοφωνικών Σταθμών, οδός Γρηγορίου Ε’ 34 15122 Μαρούσι.

Αθήνα, 28 Φεβρουαρίου 2012

                                                -------------------------------                         

΄Ολοι εμείς οι υπογράφοντες την παρούσα,  Ελληνες Πολίτες, ενήλικοι και έχοντες το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ και ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΘΑ με οργή και αγάνακτηση για πλήθος εγκλημάτων αυτεπαγγέλτως διωκωμένων και τελουμένων  εις βάρος μας, ως Ελλήνων Πολιτών αλλά και εις  βάρος ολόκληρου του Ελληνικού Εθνους, με το πρόσχημα της διάσωσης της  Ελλάδος από τη χρεωκοπία. Αυτό δεν μπορεί και δεν είναι πλέον ανεκτό, από εμάς.

Όπως γνωρίζετε, η Ελληνική Δημοκρατία υπήρξε το διάδοχο κράτος του Βασιλείου της Ελλάδος, το οποίο ιδρύθηκε και αναγνωρίστηκε ως κυρίαρχο ανεξάρτητο κράτος με το Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους (γνωστό και ως Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830) που υπογράφτηκε από τις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία στις 3 Φεβρουαρίου 1830. Η ίδρυση του νεοελληνικού κράτους ακολούθησε την περίφημη Ελληνική Επανάσταση του 1821 και το συνακόλουθο Αγώνα για την Ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Συνεπώς για όσους το έχετε ίσως λησμονήσει η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος και η συμμετοχή της σε διεθνείς οργανισμούς ή οι διεθνείς δεσμεύσεις που αναλαμβάνει κατά καιρούς, ακόμα και εάν περιορίζουν την εθνική κυριαρχία της, δεν φτάνουν ποτέ να την καταλύσουν.

 Αντίστοιχα η Ελλάδα είναι μία δημοκρατική χώρα. Θεμελιώδης νόμος της είναι το Σύνταγμα του 1975, το οποίο ψηφίστηκε από την Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων στις 7 Ιουνίου 1975 και άρχισε να ισχύει από της δημοσίευσης του στο ΦΕΚ A’ 111/11.6.1975. Το Σύνταγμα του 1975, το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα με μικρές αλλαγές ύστερα από τις αναθεωρήσεις του 1986, 2001 και 2008, αντικατέστησε στην ουσία το Σύνταγμα του 1973 που είχε παρουσιαστεί από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, που είχε καταλύσει τη δημοκρατία με το Πραξικόπημα της 21^ηςΑπριλίου 1967, και το Σύνταγμα του 1952, που επανέφερε προσωρινά το 1974 η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, που σχηματίστηκε στις 22/7/1974 υπό την προεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή και λίγες μέρες αργότερα, την 1^η Αυγούστου, εκδόθηκε Συντακτική Πράξη «περί αποκαταστάσεως της δημοκρατικής νομιμότητος και ρυθμίσεως θεμάτων του δημοσίου βίου μέχρι του οριστικού καθορισμού του πολιτεύματος και της καταρτίσεως νέου Συντάγματος της Χώρας». Με βάση αυτή τη συντακτική πράξη, η κυβέρνηση επανέφερε το Σύνταγμα του 1952, εξαιρώντας όμως το άρθρο 1 αυτού, δηλαδή τις διατάξεις περί της μορφής του πολιτεύματος. Στις 17 Νοεμβρίου 1974, ένα χρόνο μετά την ηρωική  εξέγερση του Πολυτεχνείου που αποτέλεσε την απαρχή του τέλους για την επταετή δικτατορία πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες εκλογές της Μεταπολίτευσης, στις οποίες το νεοσύστατο τότε κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έλαβε το 54,37% των ψήφων και σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση, ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα διεξήχθη το Δημοψήφισμα του 1974, με το οποίο αποφασίστηκε η εγκαθίδρυση στην Ελλάδα του πολιτεύματος της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

Η περίοδος της Μεταπολίτευσης παρά τα προβλήματα της αποτέλεσε ίσως τη μακρότερη περίοδο πολιτικής ομαλότητας στη Χώρα μας. Σημειώθηκε άνοδος του βιοτικού επιπέδου και του μέσου επιπέδου υλικής ευημερίας και οι Ελληνες πολίτες έζησαν μία περίοδο πολιτικών ελευθεριών που παρόμοια δεν είχε ζήσει ο λαός μας στη νεότερη ιστορία του. Εντούτοις, ο περιβόητος δικομματισμός, το φαινόμενο δηλαδή της πολιτικής κυριαρχίας των δύο λεγομένων «μεγάλων κομμάτων», του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, τα οποία κυβέρνησαν τη Χώρα όλα αυτά τα χρόνια,  διατήρησε την ένταση και την πόλωση στο πολιτικό σκηνικό και εξέθρεψε φαινόμενα κομματισμού και παλαιοκομματικών πελατειακών σχέσεων, τα οποίασταδιακά διάβρωσαν την ίδια την ουσία του πολιτεύματός μας.

Η χώρα μας, μολονότι μέλος της ΕΟΚ αρχικά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης σήμερα, του Συμβουλίου της Ευρώπης, του ΝΑΤΟ, του ΟΟΣΑ και όλων των μεγάλων διεθνών οργανισμών, δεν κατάφερε να καταστεί πολιτικά και οικονομικά αδέσμευτη, η δε αυξανόμενη διόγκωση του δημόσιου τομέα, με ταυτόχρονη αύξηση του ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών, η μείωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, η γενίκευση φαινομένων διαφθοράς και διαπλοκής μεταξύ της οικονομικής και της πολιτικής ελίτ, επιδείνωσαν σταδιακά τη διεθνή μας θέση και την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη Χώρα.

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα η ελληνική πολιτική σκηνή κυριαρχείτο από τις ίδιες οικογένειες και τα ίδια κόμματα και κρατούσε μεγάλα τμήματα του λαού εγκλωβισμένα σε ένα ανέξοδο παιχνίδι εντυπώσεων και σκανδαλολογίας και σε μία οπαδική συμπεριφορά, όπου καλλιεργήθηκε σταδιακά η αδιαφάνεια, η ατιμωρησία και ευνοήθηκαν η οικογενειοκρατία, η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα και η εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών των συμμετεχόντων στο πολιτικό γίγνεσθαι, που αδρανοποίησαν σταδιακά το λαό μας, με την εξέγερση του οποίου η Χώρα αποκατέστησε το 1974 τη δημοκρατία της.

Παράλληλα, η Χώρα μας επιδιώκοντας σύμφωνα και με το άρθρο 2 παρ. 2 του Συντάγματος την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών  και ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, προέβη σταδιακά στη διεύρυνση της συμμετοχής σε διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες και επένδυσε σημαντικά στην εισδοχή στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, της όποιας έγινε πλήρες μέλος το 1981 και παρέμεινε παρά την αλλαγή κυβέρνησης που σημειώθηκε τον ίδιο χρόνο και παρά τη ρητή διαβεβαίωση του νέου πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου, ότι βασική παράμετρος της πολιτικής του ήταν η απεμπλοκή από την ΕΟΚ, η Χώρα μας όχι μόνο παρέμεινε σε ευρωπαϊκή τροχιά αλλά σταδιακά και κυρίως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και του υπαρκτού σοσιαλισμού μετακινήθηκε στο λεγόμενο σκληρό πυρήνα της μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ένωσης που καθιερώθηκε με τη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992.

Η τριακονταετής παρουσία της Χώρας μας στην Ε.Ε. έχει αλλάξει τελείως τον πολιτικό και οικονομικό προσανατολισμό της. Από χώρα παραγωγής και αποταμίευσης, η Ελλάδα μετατράπηκε σταδιακά σε χώρα κατανάλωσης. Αυτό κατέστη δυνατό μέσω υπέρογκου δανεισμού, εσωτερικού και εξωτερικού, και αθρόας εισαγωγής κεφαλαίων εξωτερικού και κοινοτικών ενισχύσεων, με αντάλλαγμα το άνοιγμα της οικονομίας μας στο διεθνή ανταγωνισμό.

Όλα αυτά τα χρόνια ο δημόσιος πολιτικός διάλογος διεξαγόταν με όρους προσωπικών μονομαχιών και αλληλοκατηγοριών για σκάνδαλα και διαφθορά τα οποία όμως ουδέποτε κατέληγαν σε απόδοση ευθυνών και καταδίκη των υπαιτίων. Βασική αιτία αυτού του κλίματος ατιμωρησίας υπήρξε και η κατάχρηση της επίκλησης της βουλευτικής ασυλίας του άρθρου 62 του Συντάγματος, καθώς και του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, θεσμοί που τέθηκαν για την εξασφάλιση της ομαλής και απρόσκοπτης λειτουργίας της Βουλής και της Κυβέρνησης και κατ’ επέκταση του πολιτεύματος. Ωστόσο, η κατάχρηση της επίκλησης αυτών των διατάξεων εξελίχθηκε σταδιακά σε μία «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» ακόμα και για τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις αναξιοπρεπούς ή και παραβατικής συμπεριφοράς εκ μέρους των Ελλήνων βουλευτών και μελών πολλών ελληνικών Κυβερνήσεων.

Σύμφωνα δε με το άρθρο 52 του Συντάγματος η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Όπως άλλωστε προβλέπεται σε δύο θεμελιώδεις και μη υποκείμενες σε αναθεώρηση διατάξεις του Συντάγματος, θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία (άρθρο 1 παρ. 2), όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα (άρθρο 1 παρ. 3),  ο δε σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.

Έτσι παρόλο που όλα αυτά τα 37 έτη της περιόδου της Μεταπολίτευσης, η Ελληνική Πολιτεία εξασφάλιζε σε γενικές γραμμές ομαλές πολιτικές συνθήκες και παρείχε ένα επαρκές  πλέγμα προστασίας, είτε βάσει των προβλέψεων του Συντάγματος είτε και με μία σειρά από διεθνείς συνθήκες που υπέγραψε και επικύρωσε η Χώρα μας,  όπως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Σύμφωνο Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και τη Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πολιτικό σύστημα της Χώρας μας εξελίχθηκε σε ένα κλειστό, αυτόνομο «κλαμπ», στο οποίο μπορούσε να συμμετέχει μικρό μόνο μέρος του ελληνικού λαού που ανήκε είτε σε κάποια οικονομική ελίτ είτε προερχόταν από τα σπλάχνα των κομματικών μηχανισμών των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Η ρευστή αυτή κατάσταση συντηρούσε για δεκαετίες μία σειρά από ψευδαισθήσεις που είχαν δημιουργηθεί στον ελληνικό λαό, ο οποίος σε μία κοινοβουλευτική δημοκρατία μειωμένης συμμετοχής γνώριζε ελάχιστα για το πώς λειτουργούσαν τα πράγματα και είχε εναποθέσει όλες τις ελπίδες του στους πολιτικούς, τους οποίους τα κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ φρόντιζαν να διατηρούν στην επικαιρότητα.

Όλα αυτά κατέρρευσαν σα χάρτινος πύργος μέσα σε μόλις δύο χρόνια με την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον έβδομο από εσάς (Γ. Παπανδρέου), ο οποίος αφού υπερθεμάτισε στην παροχολογία και στον καθησυχασμό σε σχέση με τον προκάτοχό του, όγδοο από εσάς (Κ. Καραμανλή), παρόλο που, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, γνώριζε πολύ καλά την κατάσταση της οικονομίας, την οποία άλλωστε του είχε περιγράψει όπως ομολογεί ο ίδιος πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου 2009 ο υπό αριθμ. 18 αναφερόμενος (Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος), αλλά και ο Πρόεδρος του ΔΝΤ, μέσα από μία καταστροφική κατά γενική ομολογία πολιτική, την οποία σχεδίασε και υλοποίησε από κοινού μαζί με τον 5^ο από εσάς (πρώην Υπουργό Οικονομικών), επέφερε τον επί της ουσίας αποκλεισμό της Χώρας από τις διεθνείς χρηματαγορές και προκάλεσε την είσοδο της Ελλάδας στον περιβόητο προσωρινό «Μηχανισμό Στήριξης» που διαμόρφωσαν από κοινού το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ τον Απρίλιο του 2010. Η διετής και πλέον περιπέτεια της Χώρας μας είναι γνωστή σε όλους, όπως γνωστή είναι πλέον και αναντίρρητη η ανείπωτη καταστροφή που έχει προκαλέσει στη Χώρα μας, η πολιτική εξοντωτικής λιτότητας, αύξησης των φορολογικών βαρών και κατεδάφισης του συνόλου σχεδόν του κοινωνικού κράτους που επιβλήθηκε στην Ελλάδα ως προϋπόθεση για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους της με νέα δανεικά.

Η κατάρρευση άλλωστε της Κυβέρνησης Παπανδρέου μέσα σε λιγότερο από μόλις δύο έτη μετά από τη θριαμβευτική ανάδειξη του Γ. Παπανδρέου ως Πρωθυπουργού και υπό το βάρος τόσης συσσωρευμένης λαϊκής οργής μέσα σε τόσο μικρό διάστημα, δεν αφήνει περιθώριο για διαφορετική εκτίμηση ούτε και στους πιο ένθερμους υποστηρικτές της νεοφιλελεύθερης αυτής πολιτικής, η οποία έχει εκτοξεύσει την ανεργία στα ύψη, έχει εξανεμίσει τις τραπεζικές καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες, έχει φέρει εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στα όρια της απόγνωσης και της εξαθλίωσης, έχει ανατρέψει ανεπανόρθωτα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των περισσοτέρων Ελλήνων και όλα αυτά χωρίς να έχει βελτιώσει ούτε στο ελάχιστο τα χρηματοοικονομικά μεγέθη της Χώρας, η οποία  μπήκε σε πέμπτο χρόνο ύφεσης, επίδοση που δεν είχε γνωρίσει ούτε κατά τη χειρότερη περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας της, την περίοδο δηλαδή της Ναζιστικής Θηριωδίας που επέφερε στη Χώρα η λαίλαπα της Κατοχής από τα Γερμανικά Στρατεύματα μετά από την υποχώρηση του Βορείου Μετώπου και την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς το 1941.

Υπό τη συνεχή απειλή της άμεσης άτακτης χρεοκοπίας και της αυτόματης εξόδου της Χώρας μας από την Ευρωζώνη, κίνδυνοι οι οποίοι αν και δε στηρίζονται στη νομική πραγματικότητα του ευρωπαϊκού νομικού οικοδομήματος, εντούτοις έχουν «επιβληθεί» ως «δεδομένοι» μέσα από τη συνεχή παραπληροφόρηση του Ελληνικού Λαού και της διεθνούς κοινότητας από μέσα ενημέρωσης εντός και εκτός της Χώρας, η Βουλή των Ελλήνων έχει ψηφίσει πλήθος «έκτακτων μέτρων» και διατάξεων, χωρίς να τηρούνται οι προβλεπόμενες από το Σύνταγμα διαδικασίες και μέσα σε συνθήκες μόνιμου πανικού. Οι Ελληνες Βουλευτές καλούνται να ψηφίσουν νόμους και διατάξεις οι οποίες έχουν τύχει ελάχιστης εάν όχι μηδαμινής επεξεργασίας από συμβούλους της Κυβέρνησης, τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής ή έστω το υπό αριθμό 19 Συμβούλιο (ΝΣΚ), τις περισσότερες φορές χωρίς να έχουν προλάβει καν να διαβάσουν το περιεχόμενο των νομοσχεδίων, όπως έχουν ομολογήσει δημοσίωςοι περισσότεροι και σε περισσότερες της μίας περιπτώσεις, και μάλιστα υπό τη δαμόκλειο σπάθη της διαγραφής από το κόμμα στο οποίο ανήκουν, κατά παράβαση της συνταγματικής αρχής της κατά συνείδηση ψήφου (άρθρο 60 παρ. 1 του Σ.).

Όλη αυτή τη διετία, τα πάντα γίνονται «υπό έκτακτες συνθήκες» και με τη μορφή του κατεπείγοντος, τη στιγμή που η ελληνική οικονομία και κοινωνία έχουν καταρρεύσει υπό το βάρος διαρκώς νέων μέτρων περιορισμού των δαπανών και αύξησης των εσόδων, και η «Τρόικα» επεμβαίνει μεθράσος σε θέματα που δεν άπτονται καν των δημοσίων οικονομικών όπως οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα ή η επιτάχυνση της δικαιοσύνης και παρά την απίστευτη πίεση που υφίστανται οι Ελληνες Βουλευτές έχουν συμβεί πρωτοφανείς ανατροπές στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες που προκάλεσαν οι κατά καιρούς διαφοροποιήσεις βουλευτών στην πολιτική των Μνημονίων. Συγκεκριμένα ενώ οι εκλογές του 2009 εξασφάλισαν 160 έδρες στο ΠΑΣΟΚ, 91 στη ΝΔ, 21 στο ΚΚΕ, 15 στον ΛΑΟΣ και 13 έδρες στον ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα, μετά την ψήφιση και της δεύτερης «δανειακής σύμβασης», η δύναμη των κομμάτων έχει περιοριστεί σημαντικά, με δεύτερη κοινοβουλευτική δύναμη τους ανεξάρτητους βουλευτές. Παραιτήσεις και ανεξαρτοποιήσεις βουλευτών, από τις εκλογές μέχρι και σήμερα, περιόρισαν τη δύναμη του ΠΑΣΟΚ στις 131 έδρες, της ΝΔ στις 62 έδρες, του ΛΑΟΣ στις 14, του ΣΥΡΙΖΑ στις 9 έδρες, με δεύτερη δύναμη τους ανεξάρτητους βουλευτές που φθάνουν ήδη τους 63. Μόνο στο ΚΚΕ δεν υπήρξε αλλαγή δύναμης που παραμένει στη Βουλή με 21 βουλευτές.

Αν αυτή είναι η κατάσταση μέσα στη Βουλή η κατάσταση στην κοινωνία είναι ακόμα πιο δραματική αφού σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, είναι μάλλον απίθανο εάν γίνονταν σήμερα εκλογές, κατά πόσο θα μπορούσαν τα δύο μεγάλα κόμματα να εξασφαλίσουν αυτοδυναμία μαζί στην επόμενη Βουλή τη στιγμή που στην τρέχουσα είχαν στη αρχή της βουλευτικής περιόδου 251 βουλευτές και μετά από τόσες διαγραφές έχουν φτάσει στους 193! Έτσι, παρατηρείται μία πασίδηλη αναντιστοιχία μεταξύ του εκλογικού σώματος και της σύνθεσης της Βουλής, αλλά και προφανής και πασιφανής δυσαρμονία μεταξύ της βούλησης του εκλογικού σώματος  και των θεσπιζομένων μέτρων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι πλέον σημειώνονται καθημερινά φαινόμενα που δεν έχουν προηγούμενο στην ελληνική κοινωνία, όπως ο προπηλακισμός και οι επιθέσεις σε βάρος πολιτικών σε σχεδόν καθημερινή πλέον βάση. Είναι δε τραγικό το γεγονός ότι από την οργή του κόσμου δεν ξεφεύγει ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος έχει υποχρεωθεί να περιορίσει τις δημόσιες εμφανίσεις του στο ελάχιστο, καθώς μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης τον θεωρεί εν μέρει υπαίτιο για αυτό που συμβαίνει αφού παρόλο που εξακολουθεί να διατηρεί εξουσίες βάσει του Συντάγματος ακόμα και μετά τον περιορισμό τους με την αναθεώρηση του 1986, που θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, ο Πρόεδρος αρκείται στο να βγάζει χρησμούς και να δίνει νουθεσίες, αλλά παράλληλα να συνυπογράφει κάθε αντισυνταγματικό Νομοσχέδιο!!

Αντί αυτής της διεξόδου ζούμε τους τελευταίους μήνες μία διαρκή κλιμάκωση του δράματος, βλέποντας συμπολίτες μας να αυτοκτονούν όντας σε απόγνωση ή να μεταναστεύουν μαζικά σε άλλες χώρες, την εγκληματικότητα να αυξάνει, την αστυνομία να σκληραίνει τη στάση της έναντι των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών που συχνά πυκνά γεμίζουν την Πλατεία Συντάγματος και τις άλλες πλατείες της Χώρας. Μέσα σε δύο μόλις χρόνια έχουμε δει ένα ολόκληρο Δήμο να ζει επί μήνες υπό ασφυκτικό αστυνομικό κλοιό (Κερατέα) αρνούμενο να δεχτεί τη χωροθέτηση ΧΥΤΑστην περιοχή του, εκατοντάδες τραυματίες αλλά και νεκρούς κατά τη διάρκεια συνεχών διαδηλώσεων (υπάλληλοι Marfin, συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ), μπαράζ κινητοποιήσεων και απεργιών σε μόνιμη βάση.

Και ενώ παρατηρούμε αυτά, επί μήνες πολλοί από εσάς διαβεβαιώνατε τη διεθνή κοινότητα ότι εμείς κατανοούμε και υπομένουμε τα μέτρα αποδεχόμενοι τα ως αναγκαία. Την ίδια στιγμή κάποιοι μας κατηγορείτε ότι είμαστε κοπρίτες, ότι όποιος διαφωνεί με την πολιτική που εφαρμόζεται είναι «ή μαλάκας ή φασίστας ή κομμουνιστής» (Πάγκαλος στη Γαλλική Τηλεόραση), μας διαβάλετε ως «διεφθαρμένους και τεμπέληδες», μας επιρρίπτετε ευθύνες λέγοντας ότι «τα φάγαμε μαζί» σας και γενικά μολονότι αναγνωρίζετε ότι τα μέτρα είναι άδικα και «πονάτε για εμάς», εξακολουθείτε οι περισσότεροι να εισπράττετε τις παχυλές αποζημιώσεις σας και να διάγετε πολυτελή βίο στέλνοντας το λογαριασμό σε μας.

Σα να μην έφταναν μάλιστα όλα αυτά διαπιστώνουμε τον τελευταίο καιρό ότι διεξάγεται έρευνα σε βάρος υπηρεσιακών παραγόντων και εξετάζεται και η εμπλοκή και πολιτικών και μάλιστα στο ανώτατο επίπεδο σε απόπειρα να φουσκώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού του 2009 ως ποσοστό του ΑΕΠ προκειμένου να καταστεί αναγκαία η προσφυγή μας στο μηχανισμό στήριξης της περιβόητης Τρόϊκας, οπότε εάν αποδειχθεί κάτι τέτοιο θα μιλάμε πλέον πιθανότατα για βαρύτατες ποινικές πλέον και όχι μόνο πολιτικές ευθύνες.

Θυμίζουμε τέλος ότι όλο αυτό το διάστημα όσοι στηρίζετε την Κυβέρνηση Παπαδήμου δίνετε ουσιαστικά συγχωροχάρτι και σε όσα έπραξε σε βάρος της Χώρας και η Κυβέρνηση Παπανδρέου, άρα είστε εξίσου υπεύθυνοι με όσους ψήφισαν και όλα τα νομοθετήματα που εσείς καταψηφίσατε. Και για να μην καταλείπεται η παραμικρή αμφιβολία περί της μη συνταγματικότητας της Κυβέρνησης στην οποία μετέχετε, διαβάστε απλά τη διάταξη βάσει της οποίας προτάθηκε και έλαβε εντολή ο σημερινός δοτός πρωθυπουργός.

 «...αν ο αρχηγός ή ο εκπρόσωπός του (“του κόμματος το οποίο διαθέτει στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών») δεν έχει εκλεγεί βουλευτής, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δίνει την εντολή σ’ αυτόν που προτείνει η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος...».

Από την ανάγνωση και μόνο της παραπάνω παραγράφου συνάγεται διαυγέστατα, ότι το Σύνταγμα ορίζει ρητώς και “θέλει” ο Πρωθυπουργός να έχει εκλεγεί βουλευτής.  Αυτό είναι απόλυτα σύμφωνο και συνυφασμένο με τη θεμελιώδη διάταξη του άρθρου 1 §§ 2 και 3 που ορίζει ότι «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία» και ότι «ΟΛΕΣ οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό...».  Ιδιαίτερα βεβαίως σ’ ένα σύστημα καθαρά πρωθυπουργικό-κεντρικό - πράγμα που συνάγεται από πολλά άρθρα του Σ. - όπου ο Πρωθυπουργός δεν είναι primus inter pares, αλλά είναι primus solus, δεν νοείται αυτός που έχει την πρώτη θέση στην Κυβέρνηση και κύρια εξουσία στη διακυβέρνηση της χώρας - ο Κυβερνήτης, με άλλα λόγια, να μην είναι εκ των προτέρων γνωστός και εκλεκτός του Λαού (του “κυρίαρχου”). Συνεπώς, για άλλη μια φορά αυτή την εφιαλτική για τον τόπο διετία το Σύνταγμα παραβιάζεται τόσο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και από αυτούς που στηρίζουν την Πολιτική των Μνημονίων.

Με άλλα λόγια, η Κυβέρνηση Παπαδήμου είναι άλλο ένα συνταγματικό «πραξικόπημα», όπως και η υπογραφή της πρώτης Δανειακής Σύμβασης με 151 βουλευτές αλλά και η ψήφιση τόσων νομοθετημάτων με διαδικασίες express οι οποίες γύρισαν τις εργασιακές σχέσεις στις αρχές του 20^ου αιώνα και επέβαλαν πλήθος αντισυνταγματικών φόρων συγκεκαλυμμένων σε τέλη, εισφορές αλληλεγγύης και άλλα αισχρά μέτρα αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας στα πιο αδύνατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Θα θέλαμε τέλος να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν θεωρούμε αμέτοχους ούτε όλους όσους δεν ψήφισαν μεν τα μνημόνια, αλλά αρνούμενοι να συμπράξουν έστω και τώρα την «ώρα μηδέν» στέρησαν από τον ελληνικό λαό το δικαίωμα να  αμυνθεί κατά ξένης δύναμης κατοχής, όπως αποδεικνύεται  η παρουσία της Τρόικα και κυρίως των εκπροσώπων της Γερμανίας στην ΕΕ και στα όργανά της αλλά και της ίδιας της Καγκελαρίου Μέρκελ και της Κυβέρνησής της πλέον ιδίως μετά την υποχρέωση Παπανδρέου σε παραίτηση κατά τη Σύνοδο των G-20 στις Κάννες. 

ΕΝΟΨΕΙ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΚΤΕΘΕΝΤΩΝ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ Κ. ΛΟΥΚΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΗ, ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ:

Α) ΜΑΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΤΕ: Επί 35 και πλέον έτη εναλλάσσεσθε,στην νομή της εξουσίας, ως πολιτικά κόμματα, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΠΑΣΟΚ, (δεν εξαιρείται η ΔΗΜ.ΣΥΜ. και ο ΛΑΟΣ, τα οποία αποτελούν «αποκόμματα» της Ν. Δημοκρατίας) έχοντας κάθε φορά τη Λαική Εντολή να κυβερνήσετε με βάση το πρόγραμμα που εξαγγείλατε και σεβόμενοι το Σύνταγμα και τους Νόμους που συνάδουν προς αυτό. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα επιτύχατε να διαλύσετε αργά αλλά σταθερά τον παραγωγικό ιστό της χώρας, καταστρέφοντας τη βιομηχανία, ακρωτηριάζοντας την αγροτική παραγωγή, εκδιώκοντας την υγιή ναυτιλία, οδηγώντας σε χρεωκοπία υγιείς επιχειρήσεις του Δημοσίου με την  αύξηση του κόστους και των εξόδων, δημιουργώντας έναν τερατώδη και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, μοιράζοντας δημόσιο χρήμα, δικό μας χρήμα, σε σκοπούς άσχετους με το δημόσιο συμφέρον. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ,  (το οποίο εξελέγη ως πλειοψηφόν κόμμα στις εκλογές Οκτωβρίου 2009), της οποίας η ροπή προς το ψέμα θεωρείται, από το σύνολο του Ελληνικού Λαού, δεδομένη πλέον, αφού με πλήθος ψεύδη,   υφάρπαξε την ψήφο του Ελληνικού Λαού,  μετά τις εκλογές προχώρησε ΑΜΕΣΑ σε ψήφιση πληθώρας Αντισυνταγματικών και Αντιλαικών μέτρων, άκρως αντίθετων προς όλες τις προεκλογικές διακηρύξεις.  Από το «λεφτά υπάρχουν», προχώρησε στο «δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα»,  «θα πάμε στις αγορές το 2011», «θα δημιουργήσουμε  πρωτογενές πλεόνασμα» κ.λ.π.  Στα πλαίσια αυτά κινούμενη, προχώρησε στην ψήφιση νόμων, (σύμβαση μνημονίου, Ν. 3845/2010, εφαρμοστικός νόμος της 29/6/2011, κύρωση συμφωνίας της 26^ης/27^ης Οκτωβρίου 2011και τώρα PSI και ποιός ξέρει τί άλλο ακόμα), με τους οποίους μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, αυξήθηκε υπέρμετρα η φορολόγηση των Ελλήνων πολιτών, μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων, που δεν έχουν ουσιαστικό αντίκρισμα σε παροχές, καταργήθηκαν εργασιακά δικαιώματα των οποίων η κατάργηση οδηγεί πλέον σε εργασιακό μεσαίωνα, αυξήθηκε η ανεργία σε ποσοστό 20% με βάση τις επίσημες στατιστικές, σε πολύ μεγαλύτερο με βάση ανεπίσημες, διογκώθηκε η ύφεση στην αγορά με αναμενόμενο αποτέλεσμα το κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ σε επίπεδο μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων αυτή τη στιγμή 160.000 και πλέον επιχειρήσεις,  είτε δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους,  είτε τελούν  σε κατάσταση επίσχεσης εργασίας.  Εφευρέθηκε δε όψιμα και ο θεσμός της εργασιακής «εφεδρείας», με τον οποίο ο εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα μεταβλήθηκε σε παρία της εργατικής τάξης και σε επαίτη, ενώ πλέον απολύονται, κατά χιλιάδες, εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα τους οποίους εσείς, διαχρονικά, προσλάβατε.

Στο διάστημα δε, της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό το Γεώργιο Α.  Παπανδρέου, ως Χώρα και ως ΄Εθνος υπέστημεν το μεγαλύτερο εξευτελισμό που θα μπορούσε κάποιος να υποστεί και μάλιστα από αυτούς στους οποίους εμείς δώσαμε την εντολή να μας εκπροσωπούν, ορκιζόμενοι στο Σύνταγμα,  να υπηρετήσουν τον Ελληνικό Λαό και να εργασθούν με αποκλειστικό γνώμονα την προάσπιση και υπεράσπιση του συμφέροντος της Πατρίδας και του Ελληνικού ΄Εθνους. Ο  εκλεγμένος από εμάς πρώην Πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου μας εμφάνισε ως χώρα ψευτών και απατεώνων!!! Ολοι εσείς που επί σειρά ετών πληρώνεσθε αδρά από τον Ελληνικό Λαό για να τον εκπροσωπείτε  κατά τις διατάξεις του Συντάγματος και που ευθύνεσθε τουλάχιστον πολιτικά, (χωρίς να παραβλέπονται καθόλου οι ποινικές ευθύνες που υπάρχουν για ορισμένους) με πράξεις και παραλείψεις τους για πληθώρα ανομιών, (ενδεικτικά αναφέρω,  είτε γιατί συμμετείχατε σε πληθώρα σκανδάλων διασπάθησης του δημοσίου χρήματος, είτε γιατί ανεχθήκατε αυτό να γίνεται, γιατί γνωρίζατε την  παραποίηση των δημοσιονομικών στοιχείων που δίδονταν στην Ευρωπαική Ενωση, γιατί επί σειρά ετών  δημιουργήσατε πελατειακές σχέσεις με αποκλειστικό σκοπό την νομή της εξουσίας, γιατί παρέβητε ευθέως την εντολή του Ελληνικού Λαού να διαφυλάττετε το Σύνταγμα και τους Νόμους, σφετεριζόμενοι τη Λαική Εντολή και πλήθος άλλες), γίνατε τιμητές του περήφανου Ελληνικού Λαού τολμώντας να  τον χαρακτηρίζετε ως «διεφθαρμένο», εσείς οι αληθινά διεφθαρμένοι.   

Φθάσατε δε στο ακρότατο σημείο υπογράφοντας τα δύο μνημόνια, να ΕΚΧΩΡΗΣΕΤΕ ΤΗΝ  ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ωσάν να είναι κτήμα σας και φέουδό σας!!

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά προχωρήσατε σε συνταγματικό πραξικόπημα, παραβιάζοντας ευθέως τα άρθρα 37 και 38 του Συντάγματος προτείνοντας ως Πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο, τον οποίο απεδέχθη να διορίσει ο Πρέοδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας και τον οποίο Πρωθυπουργό,  ουδέποτε εξέλεξε ο Ελληνικός Λαός για να εφαρμόσει – υλοποιήσει συμφωνίες, (δανειακή,  PSI, υποθήκευση περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου), οι οποίες είναι σαφώς εις βάρος μας, για τις οποίες ουδέποτε ερωτήθημεν, στις οποίες ουδέποτε συμφωνήσαμε, αλλά αντίθετα με πάμπολλους τρόπους διατυπώσαμε την απόλυτη άρνησή μας.

Β) Αποτέλεσμα  της Κυβερνητικής Πολιτικής που εφαρμόσθηκε τα τελευταία 35 χρόνια, από τις κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ,  αλλά κυρίως της κυβερνητικής πολιτικής των τελευταίων ετών της Κυβέρνησης Παπανδρέου και Παπαδήμου, ήταν η σταθερή πορεία του Ελληνικού Λαού στη Γενοκτονία. Ο οικονομικός πόλεμος που κήρυξε η προδοτική κυβέρνηση των Αθηνών και οι τοκογλύφοι δανειστές εναντίον του Ελληνικού λαού, έχει προκαλέσει μεγάλη θνησιμότητα, καθώς και κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών (αύξηση 600%), γεγονός το οποίο επισημαίνουν επιφανείς Έλληνες Ιατροί και επιβεβαιώνεται από τα στατιστικά στοιχεία και τις μελέτες των Πανεπιστημίων Αθηνών, Δρέσδης και Κέιμπριτζ, τα οποία προειδοποιούν, ότι η υγεία των Ελλήνων βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο.Τα εγκλήματα αυτά έχουν τα χαρακτηριστικά και τα γνωρίσματα εγκλημάτων πολέμου εν καιρώ ειρήνης όπως αυτά ορίζονται με το άρθρο 15 του Δικαστηρίου της Χάγης τονίζουν έγκριτοι νομικοί και δικαστικοί κύκλοι. Η Επιδρομή αυτή σχεδιάστηκε προκειμένου να λεηλατηθεί ο πλούτος και οι περιουσίες  του Ελληνικού Λαού, να λεηλατηθεί η ψυχή, το φρόνημα και το δημοκρατικό πνεύμα του Έλληνα, να βεβηλωθούν οι προγονικές αρετές και αξίες της Eλληνικής φυλής, προκειμένου οι Έλληνες, να μην εξεγερθούν και να μην επιβάλλουν το δίκαιο και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων που είναι απαραίτητη προυπόθεση για να μπορέσει η κοινωνία να προχωρήσει.

Τα εγκλήματα αυτά αποκτούν μεγάλη σοβαρότητα για τους ερευνητές όχι μόνο διότι είναι προσχεδιασμένα, αλλά κυρίως διότι παραβιάζονται ευθέως και απροκάλυπτα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Ελληνικό, Ευρωπαικό και Διεθνές Δίκαιο με απώτερο αποτέλεσμα, αν όχι κύριο στόχο, την πλήρη υποδούλωση και των υπολοίπων Ευρωπαικών Λαών. Ξεπερνούν δε σε βαρβαρότητα και αγριότητα  ακόμη και αυτό το σκοτεινό Μεσαίωνα, που ακόμα και τότε στην εποχή των Μεσαιωνικών βασανιστηρίων και της Ιεράς Εξέτασης, οι φιλελεύθεροι Gantillon  και Petty, καθηγητές οικονομίας δεν επέτρεψαν στους κυβερνήτες να μειώσουν τον κατώτατο μισθό  κάτω από το διπλάσιο του επιπέδου της στοιχειώδους ανθρώπινης συντήρησης. Μελέτες ειδικών επιστημόνων αναλυτών  προειδοποιούν  ότι οι θάνατοι, οι αυτοκτονίες και οι αρρώστιες θα πάρουν διαστάσεις  επιδημίας και το Ελληνικό Εθνος θα απειληθεί με γενοκτονία αν οι επίορκοι αφεθούν να συνεχίσουν το καταστρεπτικό τους έργο.

Γ)  Επειδή δεν δεχόμαστε πλέον να μας κυβερνούν άνθρωποι που παραβίασαν  τη Λαική Εντολή, πρόδωσαν τον Ελληνικό Λαό και τον  όρκο τους στο Σύνταγμα, στο Θεό και στη συνείδησή τους.

Επειδή δεν ανεχόμαστε και δε σας επιτρέπουμε να προχωρήσετε στο ξεπούλημα της πατρίδος μας στους «εμπόρους των Εθνών και των Λαών».

Επειδή εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία και είμαστε ο Λαός θεματοφύλακας αυτής, υπάρχουμε 5.000 έτη και θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε ακόμα και όταν εσείς θα έχετε χαθεί στη λήθη της Ιστορίας.

Δ)  Με την παρούσα εξώδικη δήλωσή μας, η οποία έχει ισχύ δημοσίου εγγράφου περιλαμβανόμενη στην  Εκθεση Επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού που το επιδίδει  ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι:

1)  ΑΙΡΟΥΜΕ τη Λαική Εντολή η οποία σας εδόθη με τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και δηλώνουμε ότι ΟΥΔΕΙΣ από τους 300 βουλευτές της Ελληνικής Βουλής,  μας εκπροσωπεί-αντιπροσωπεύει ενώπιον οιουδήποτε φορέα άσκησης πολιτικής-οικονομικής ή άλλης εξουσίας, Ελληνικής ή Αλλοδαπής. Ακόμα και αυτοί που δε συμμετέχουν στην υπάρχουσα Κυβέρνηση Παπαδήμου και δέχονται να μετέχουν μιάς βουλής της οποίας, κατά παράβαση του Συντάγματος εξελέγη ως Πρωθυπουργός άτομο μη εκλεγέν από τον Ελληνικό Λαό, δε μας εκπροσωπούν, διότι όφειλαν να έχουν παραιτηθεί και όχι να κάνουν «αντιπολίτευση εκ του ασφαλούς», αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη από τον πτωχεύσαντα Ελληνικό Λαό και νομιμοποιώντας με τη συμμετοχή τους, τη Συνταγματική εκτροπή.

2)  Δηλώνουμε ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ σας δώσαμε εντολή να προχωρήσετε και υλοποιήσετε την κυβερνητική πολιτική την οποία ακολουθήσατε από την επομένη των εκλογών του Οκτωβρίου 2009, αλλά αντίθετα με εξαπάτηση, ως ανωτέρω αναφέρουμε, αποσπάσατε την ψήφο μας τελώντας κατά τον τρόπο αυτό, μεταξύ άλλων και ποινικό αδίκημα.

3) Δηλώνουμε ότι ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ οι δανειακές συμβάσεις που υπογράψατε κατά παράβαση της Λαικής Εντολής που λάβατε και θα καταργηθούν την επομένη ημέρα των επόμενων εκλογών και αυτό θα γνωστοποιηθεί και στους αντισυμβαλλομένους σας, προκειμένου να είναι γνώστες της διάστασης που υφίσταται ανάμεσα σ’εσάς και στον Ελληνικό Λαό, διότι ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ δάνεια τοκογλυφικά και άρα παράνομα.

4) Δηλώνουμε ότι ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ οι Αντισυνταγματικοί Νόμοι που ψηφίζετε, δε θα τους ακολουθήσουμε, δε θα υπακούσουμε και θα τους καταργήσουμε και δια της δικαστικής οδού αλλά και στην πράξη. Τυπικά θα καταργηθούν την  επομένη των εκλογών, ουσιαστικά τους έχουμε καταργήσει.

5) Δηλώνουμε ότι δε θα θυσιασθούμε, ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας, ούτε οι επόμενες γενιές,  για να επιβιώσει ένα άκρως διεφθαρμένο πολιτικόοικονομικό σύστημα που εσείς εκθρέψατε επί σειρά ετών, προς ίδιον όφελος, συμψηφίζοντας, εν τέλει, τις πολιτικές και ποινικές ευθύνες σας, δηλώνουμε δε, ότι τις ευθύνες αυτές θα αναζητήσουμε και θα αποδώσουμε, έστω και αν εσείς έχετε την λανθάνουσα εντύπωση ότι έχετε «ξεφύγει».

6)  Σας υπενθυμίζουμε το άρθρο 1 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι: «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Εθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα» και ως Λαός σας καλούμε σε άμεση παραίτηση και διενέργεια εκλογών. 

Με την  επιφύλαξη παντός δικαιώματός μας .

Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει νόμιμα την παρούσα σ’ αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται και σ’ αυτούς προς τους οποίους κοινοποιείται προς γνώσιν τους και για τις νόμιμες συνέπειες.

           

ΟΙ ΕΞΩΔΙΚΩΣ ΔΗΛΟΥΝΤΕΣ

1)      Μαρία Εξαρχουλάκου του Ιωάννη και της Φωτούλας, Δικηγόρος, (ΑΜΔΣΑ 17969), κάτοικος Αθηνών, (οδός Κυψέλης 83) με ΑΔΤ ΑΗ 572815/2009, Πρόεδρος της Δικηγορικής Ανανεωτικής Παρέμβασης, (ΔΙ.Α.Π), Αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας.