Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1983

Μεγάλωσα, πήγα σχολείο, σπούδασα, έπιασα δουλειά αλλά πάνω από όλα είχα ελπίδες και όνειρα για το μέλλον. Δεν πρόλαβα να κάνω οικογένεια και δεν φαίνεται ότι θα το κάνω ποτέ. Αλλά το χειρότερο από όλα είναι ότι δεν έχω προοπτική, δεν ελπίζω, δεν ονειρεύομαι και είμαι μόλις 29 ετών... Γνωρίζετε πολλούς ανθρώπους που θεωρητικά είναι στην καλύτερη στιγμή τους, να είναι απελπισμένοι; Θα σας γνωρίσω μερικούς… Όλη η γενιά μου, όλοι οι νέοι που την προκειμένη στιγμή της ζωής μας νομίζαμε ότι θα δημιουργήσουμε, ότι θα ανέλθουμε και ότι θα αποδώσουν οι κόποι μας. Δεν έχουμε ελπίδα, δεν έχουμε αύριο, δεν έχουμε μέλλον. Έστω και αν

κάποια στιγμή καταφέρουμε και πιάσουμε μια «δουλίτσα» θα παίρνουμε ως αντάλλαγμα της εργασίας μας, των κόπων μας και των σπουδών μας, το τρομερό ποσό των 450€. Πιστεύεται ότι μπορούμε να ζήσουμε με αυτά; Να μείνουμε μόνοι μας; Να κάνουμε οικογένεια; Να μεγαλώσουμε παιδιά; ΟΧΙ…. 

Η Ελλάδα θα σβήσει μαζί με τους νέους της. Να το περιμένετε, πλησιάζει και να ξέρετε ότι εσείς η 300 και άλλη μία χούφτα ανθρώπων θα είστε υπεύθυνοι για αυτό. Δεν υπάρχει δικαιολογία και δεν βρίσκω κανένα ελαφρυντικό. Δεν παλέψατε για το μέλλον της χώρας μας . Παραδοθήκατε και κατεβάσατε τα βρακιά να μας γ………. για να περάσετε εσείς καλά και να βγάλετε λεφτά. Αλλά σε μια χώρα χωρίς προοπτική τι θα τα κάνετε; Να τα πάρετε μαζί σας και τα χρήματα και το κρίμα ότι μας καταστρέψατε.

Αναγνώστρια